ubłagać

ubłagać: ubłagać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, ubłagaćam, ubłagaća, ubłagaćają, ubłagaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'błagając, skłonić kogoś do czegoś; uprosić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ubłagał u znajomego pożyczkę. Ubłagać kogoś o pomoc. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'błagając, złagodzić czyjś gniew, złość, irytację itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Matka nie zdołała ubłagać hałaśliwego dziecka. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

ubłagać — dk I, ubłagaćam, ubłagaćasz, ubłagaćają, ubłagaćaj, ubłagaćał, ubłagaćany rzad. ubłagiwać ndk VIIIb, ubłagaćguję, ubłagaćgujesz, ubłagaćguj, ubłagaćiwał, ubłagaćiwany 1. «błaganiem uzyskać coś, skłonić kogoś do czegoś; uprosić» Ubłagała u matki… … Słownik języka polskiego
nieubłagany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieubłaganyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niedający się ubłagać, uprosić, skłonić do czegoś; bezwzględny, bezlitosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieubłagany ojciec. Być nieubłaganym.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias